Leiding:                    Ds. Wieger Baas

Entree:                      Collecte bij de uitgang

Tijdens spreekbeurten ontdek ik dat ouderen zich soms zorgen maken over hoe het straks met hun begrafenis komt. “Dominee, wij zijn gelovig. Onze kinderen en kleinkinderen weten eigenlijk niks meer van het geloof. Ik weet ook niet hoe we het er met hen over kunnen hebben. Want we willen ook geen ruzie en we vinden het fijn als ze thuis komen. Maar ik weet niet hoe het straks toe gaat als ik begraven word …”.

Ja, soms best lastig.

Ik denk niet dat je de kinderen kunt voorschrijven dat het zo en zo moet. Maar misschien kun je wel zelf op papier zetten wat de kracht is van je ge- loof. Misschien heb je wel eens bepaalde ervaringen opgedaan aan God in je leven. Maar nooit gedurfd om het hardop te zeggen.

Wel eens gedacht om een brief aan God te schrijven? En dat je aan Hem schrijft hoe blij je bent dat Hij een Houvast in je leven is? En hoe blij je bent met dat ene verhaal? Want met dit verhaal wordt me juist duidelijk dat

God …

En in welke liederen klopt je geloof?

Maar misschien worstel je nog wel met heel veel vragen.

Soms ligt er een briefje, een aanwijzing, in het trouwboekje. “De kinderen vinden het wel en dan weten ze wel wat ze moeten doen.”

We beginnen deze avond gewoon en dan zien we wel hoe ver we komen en hoe we verder willen gaan. En misschien hoeft de groep ook niet groter wor- den dan max. 10 deelnemers. Want soms liggen deze onderwerpen best gevoelig.